de mens in vrije val

sterven die je nooit...

stilte...aub

toch geen debiel

slechts nog een zerk

zeg het ne keer, m'n zoon

je moet zeker je Pasen houden...

Denk jij dat God van kerken houdt ? Heel dat circus laat hem koud. Weet jij wat er in kerken gebeurt ? Ik hoop van niet, daar worden je kleren van je afgescheurd. Jij biecht dat je een vriend hebt, de pater denkt dat je te nemen bent ! Of je eens op zijn kamer komt, een privé onderhoud, en je bent gezien tot boven je knieën. En waar is God, waar ben je zelf ? Je bent in een klooster, maar God is verdwenen. Je hebt gebiecht, je schuld is verzwaard, was dat de bedoeling ? Je was even in 7 kerken, je Pasen heb je gehouden, maar je staat niet even ver als daarjuist, nee, je bent een stap achteruit, en je probeert je eruit te werken met 7 goeie werken. Het eerste was je gift aan de pater, de wroeging komt pas later !

de waarheid

Waar is de waarheid en wat is religie ?

Waar is de waarheid en wat is religie ? Het woord religie verwijst naar verbinding, een verbinding tussen God en mens, tussen mens en mens in God. Dat lijkt me een aanvaardbaar standpunt. Maar verbinding van een mens uit naar God of een andere is in onze wijze van leven zo goed als ondenkbaar. We zijn aangeleerd op te komen voor onszelf tegen alle anderen, en willen ons zeker niet laten domineren door een God die ons door anderen is aangeleerd. Dus nergens nog verbinding ! Wij missen die verbinding, het gemis maakt ons ongelukkig, want wat je ontbreekt maakt je on-heel, ziek dus. Zo voelen we ons aangetrokken om op zoek te gaan, naar de ontbrekende schakel, en we gaan dolen in de woestijn van onbegrip en agressie, dwalen steeds verder af en het gemis wordt steeds groter. Sommige religies leren u technieken, waarschijnlijk met de beste bedoelingen, maar de God die zij u aanleren, is een god uit mensenverstand ontsproten, even onvolmaakt als het mensenverstand. Neem daarbij nog de onware macht die de religies zich toeëigenen, een macht die een leugen is en heel vlug als zodanig wordt aangevoeld, en je staat weer nergens.

De waarheid moet je niet zoeken. Die ligt in je zelf, ligt op je te wachten, trek je eens terug in jezelf, blind voor alle religie en wijsheid die je is aangeleerd : maak je geest zuiver van de anderen en van jezelf. Eenvoudig gezegd : stap uit het toneel waarin je bent opgegroeid, en wordt een ogenblik dat onschuldig kind dat je bent. Denk aan je oorsprong, een Liefde die je gewild heeft, een wijze Vader die gewild heeft dat je bent, zoals Hij, met alle macht en glorie die je ook toebehoren, die je niet elders moet gaan zoeken dan in jezelf.

God werd verbrand

liegen dat de windmolens erdoor draaien

Ik heb iets met leugens, zoveel is duidelijk. Je kan tegen God niet liegen want dan ben je voor Hem niets. Zeven Kerken, of achtentwintig Kerken, het maakt niets uit. Werken van mensenhanden die torens bouwen op vaste grond : wie meest liegt beheerst God en ontneemt Hem Zijn macht, of tenminste, zo wordt er gedacht. Rome maakte een wet : homo’s kunnen geen priester worden, misschien wel als ze niet actief homo zijn, zo had ik het toch begrepen en zo werd het aangeleerd. Los van de discriminatie van dat betoog, vind ik dit alles zielig : je hebt een vulkaan in actie, je hebt een vulkaan op non-actief, maar die sluimert en die ooit zal uitbarsten, anders is die vulkaan geen vulkaan. Ik heb in mijn kloosterleven niet veel stilliggende vulkanen ontmoet. In mijn kinderjaren, op ‘t college in Torhout, liep er daar ene in ‘t zwart in de minor, een kleine vedette tussen kinderen van twaalf tot vijftien, een subregent noemde dat ventje zich dan geloof ik. Zijn echte naam had iets met trypen of stenen te maken, in elk geval een actieve vulkaan, dat kunnen er honderden van mijn medestudentjes getuigen, maar onslijtbare schade en schande verjaren. Zand erover, en liefst zo vlug en zoveel mogelijk. In mijn contacten met Geestige mensen heb ik homofilie leren kennen, terwijl Rome geen homo’s toelaat volgens de kerkelijke wet. Maar je moet er eigenlijk ene zijn wil je er aan de bak komen. Ik heb geprobeerd om priester te worden, ik weet het nu, ik ben gek, maar ik heb gehoord, gezien, en niet gezwegen en was zodoende niet welkom, gelukkig, anders was ik nu ook een grote leugenaar.

wil je weten wat er gebeurt of zeg je dat er niets van aan is

in de schone leugen

een nieuwe toekomst !

Hallo, ik ben de gelukkigste mens ter wereld ! Ik mag intreden in een abdij met wereldfaam, gastheren van onze prinsen, als dat al een waarde moge hebben. Een maandag, een prachtige dag, bibberend op mijn benen, word ik ontvangen door een machtige abt, een monument op benen, een mooie man die ervan overtuigd is dat hij alles kan. Alleen dat al deed mij beven, hij was de man die mij kon toelaten tot het Leven, vér verheven boven dat van een gewone man. Net als hij zou ik een heilige worden, das niet te geloven, een leven tussen andere heiligen die me zouden leren hoe je bij God komt ! Mijn mannelijkheid wilde ik opgeven, zoveel hield ik van God ! Maar God is ne brave, ik ook, Hij vraagt geen offers, ik wist dit niet, de paters wel, ze kenden geen offers, eisten enkel de gave van jezelf. Je broek heeft geen kleur, is geen bescherming, geeft je geen warmte, is enkel een gordijn dat opengaat als niemand het ziet maar zij wel, als je niet te oud bent, want dan tel je niet meer mee. God is dus voor hen kieskeurig : je hebt geld of je bent jong, als je heilig wilt worden zoals paus johannes paulus twee, een kapotte rits en je telt weer mee. Zielig hé, God is geen kleermaker, gelukkig, Hij zal nooit heilig worden, jammer hé, Hij is mijn vriend, maar ook Hij telt niet meer mee ! Voor de paters is dit een zorg voor later !